ฉันชื่อ “โอกาส”
ที่เมืองหนึ่งของประเทศกรีก เคยมีรูปปั้นแกะสลักตั้งอู่ใจกลางเมือง ปัจจุบันรูปปั้นนี้ไม่เหลือแม้แต่ซาก แต่แผ่นที่จารึกที่บรรยายเกี่ยวกับรูปปั้นยังคงเหลืออยู่ คำบรรยายเขียนไว้ในรูปแบบการสนทนาระหว่างรูปปั้นกับคนที่เดินผ่านไปมา
Q: รูปปั้นเอ๋ย ท่านชื่ออะไร
A: ฉันชื่อโอกาส
Q: ใครเป็นคนแกะสลักท่านขึ้นมา ?
A: ช่างแกะสลักชื่อ ลีซีปัส
Q: ทำไมท่านจึงยืนเขย่งเท้า?
A: เพื่อบ่งบอกว่าฉันอยู่เพียงชั่วครู่ชั่วยาม
Q: แล้วทำไมที่เท้าของท่านจึงมีปีก ?
A: เพื่อแสดงให้เห็นว่าฉันจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว
Q: แต่ทำไมผมด้านหน้าของท่านจึงยาวอย่างนี้ ?
A: ก็เพื่อให้คนที่พบฉัน จะได้จับฉวยไว้ได้ง่าย
Q: แล้วทำไมหัวด้านหลังของท่านจึงล้าน ไม่มีผมแม้แต่เส้นเดียว ?
A: ก็เพื่อแสดงให้เห็นว่า เมื่อฉันผ่านไปแล้ว ก็ยากที่จะจับฉันได้ใหม่
จริงด้วย ทางด้านหน้าของ โอกาส มีผมยาวแต่ด้านหลังล้านเกลี้ยง
เพราะเมื่อปล่อยให้โอกาสผ่านไปแล้ว ก็ยากที่จะจับยึดมันกลับมาได้อีก
อย่ามาต่อว่าฉัน ว่าฉันไม่เคยมาเยี่ยมกราย เพราะบ่อยครั้งเหลือเกินที่ฉันมาเคาะประตู
แต่เธอกลับไม่อยู่บ้าน ทุกวันฉันยืนรออยู่ที่หน้าบ้านเธอ เรียกให้เธอตื่น ให้ขยันขันแข็ง ให้รีบตัดสินใจ ให้ลงมือทำ ให้ออกแรง ให้สู้ เพื่อจะได้มาซึ่งชัยชนะและความสำเร็จ
จงอย่าปล่อยให้ฉันผ่านไป เธอจะได้ไม่ต้องนั่งเสียใจในภายหลัง ที่ฉัน “โอกาส” ผ่านมา แต่เธอไม่รู้จักจับฉวย”
ในเมื่อมีฉันอยู่ในมือแล้ว ทำโอกาสในทุก ๆ ด้าน ให้มีประโยชน์ หากยังไม่ได้บอกรักใคร ก็รีบฉวยโอกาสที่มีบอกรักใครสักคนนะคะ ถ้าไม่อยากจะเหงาอยู่คนเดียว